در شهرک سلوان در جنوب مسجدالاقصی، بر اساس تصمیمات مقامات اشغالگر، سه خانواده قدسی مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. این تخلیه‌ها بخشی از طرح‌های توسعه‌طلبانه انجمن‌های یهودی ارزیابی می‌شود.

در محله «بطن‌الهوی» از توابع سلوان قدس، سه خانواده فلسطینی قدسی روز یکشنبه در پی فشارها و تصمیمات مقامات اشغالگر به‌طور اجباری از خانه‌های خود بیرون رانده شدند. گزارش‌ها حاکی است که این تخلیه‌ها به نفع انجمن شهرک‌نشین صهیونیستی «عطرت کوهانیم» انجام شده است.

استانداری قدس در بیانیه‌ای اعلام کرد که این تخلیه اجباری شامل «امّ ناصر الرجَبی» و فرزندانش بوده است. ناصر، پسر او، به همراه خانواده‌اش ناچار به تخلیه منزل شد، در حالی که پسر ۲۹ ساله‌اش «عوّاد» که در حالت کما به سر می‌برد و دختر ۲۴ ساله معلولش با آمبولانس منتقل شدند. همچنین گفته شد که این تخلیه شامل «عیاد» پسر دیگر الرجَبی و خانواده‌اش نیز شده است.

استانداری تأکید کرد که این اقدام بخشی از سیاست دیرینه کوچ اجباری در محله بطن‌الهوی است. از ژوئن ۲۰۲۴ تاکنون دست‌کم ۱۳ واحد مسکونی در این محله تخلیه شده و ساختمان متعلق به «قاید الرجَبی» نیز با تهدید جدی تخلیه روبه‌روست. «زهیر الرجَبی» از مسئولان کمیته محله اعلام کرد که مقامات اشغالگر به برخی خانواده‌ها تا ۵ ژانویه ۲۰۲۶ به‌عنوان «آخرین مهلت» فرصت داده‌اند.

زهیر الرجَبی افزود که پرونده‌های متعددی همچنان در دادگاه‌های اشغالگر، از جمله پنج پرونده در سطح دیوان عالی، در دست بررسی است؛ پرونده‌هایی که ۲۶ واحد مسکونی با حدود ۲۵۰ ساکن را دربر می‌گیرد. وی تأکید کرد که مقامات اشغالگر و انجمن‌های یهودی برای مشروعیت‌بخشی به تخلیه‌ها، ادعاهای مالکیت تاریخی را مطرح می‌کنند؛ ادعاهایی که هدف نهایی آن‌ها حذف کامل حضور فلسطینیان در این محله است.

انجمن یهودی «عطرت کوهانیم» مدعی است که زمینی به مساحت حدود ۵ دونم و ۲۰۰ متر مربع در بطن‌الهوی از سال ۱۸۸۱ متعلق به یهودیان بوده است. این ادعاها از سال ۲۰۱۵ با طرح دعاوی قضایی، ده‌ها خانواده فلسطینی را وارد نبردهای حقوقی طولانی‌مدت در دادگاه‌های اشغالگر کرده است.

محله بطن‌الهوی که حدود ۱۰ هزار نفر از ساکنان قدس در آن زندگی می‌کنند و تنها ۴۰۰ متر با مسجدالاقصی فاصله دارد، یکی از اصلی‌ترین مناطق هدف در سلوان به شمار می‌رود. گفته می‌شود این منطقه در مرکز طرحی گسترده‌تر برای اشغال و یهودی‌سازی قرار دارد که هدف آن اتصال کانون‌های شهرک‌نشین اطراف مسجدالاقصی به یکدیگر است.

خانواده‌های فلسطینی برای دفاع از خانه‌ها و حقوق مالکیت خود ناچار به مراجعه به دادگاه‌های اشغالگر می‌شوند؛ دادگاه‌هایی که بنا به تأکید ناظران، اغلب به‌عنوان بخشی از ساختار اشغال عمل کرده و دادرسی عادلانه‌ای ارائه نمی‌دهند.  (ILKHA)